Είναι τόσο πλούσιο το κράτος μας "ακόμη", που έχει τη
δυνατότητα να πληρώνει ορισμένους
δημοσίους υπαλλήλους με μισθούς ύψους 2.000 και 3.000 και παραπάνω χιλιάδων ευρώ το μήνα ;Αν σε αυτά προσθέσουμε
και άλλες μισθολογικές δαπάνες όπως πλασματικές υπερωρίες ,μαϊμού συντάξεις και
πολλά ακόμη θα μπορούσε κανείς να
αναρωτηθεί εάν οι τόσο υψηλές αμοιβές αντιστοιχούν σε ανάλογη παραγωγικότητα
και ποιότητα υπηρεσιών ;
Εξαιτίας του
σπάταλου και αντιπαραγωγικού δημοσίου χρεοκόπησε η χώρα. Η έλλειψη οργάνωσης
που επικρατεί δεκαετίες στο δημόσιο
έφερε στασιμότητα και στον ιδιωτικό τομέα. Το 90% των ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι σε τριτοκοσμικό επίπεδο με
λογική δεκαετίας του 60. Οι συνθήκες εργασίας κακές .Υπάρχει εκμετάλλευση της
ανάγκης του εργαζομένου για δουλειά. Οι πολιτικοί δεν καλοπιάνουν μόνο τους υπαλλήλους αλλά και τους
μικροεπιχειρηματίες. Ποια θα είναι η στάση των πολιτικών από δω και πέρα; Απλά
θα συνεχίσουν την ίδια τακτική μοιράζοντας επιδοτήσεις και δάνεια με τα ίδια
αναξιοκρατικά κριτήρια; Κατά αυτό τον τρόπο όμως θα συνεχίζεται η ασυδοσία
ορισμένων επιχειρηματιών. Και ποια θα είναι η κατάληξη; Καμία ουσιαστική
ανάπτυξη και κανένα αποτέλεσμα
μακροπρόθεσμα .Απλά θα σκάσει άλλη μια φούσκα. Δε λείπουν τα χρήματα γιατί 30
χρόνια δόθηκαν πολλές επιδοτήσεις και δάνεια ,δηλαδή πόροι σπαταλήθηκαν άσκοπα.
Αυτό που πρώτα χρειάζεται ο Έλληνας μικροεπιχειρηματίας είναι αλλαγή
νοοτροπίας. «Οργάνωση -προγραμματισμός -υπευθυνότητα». Αν η αλλαγή αυτή
νοοτροπίας διαποτίσει και τους πολιτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους και
τους μικροεπιχειρηματίες ,τότε ίσως να δούμε μια αλλαγή!
