Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να εκδώσει την απόφασή του. Η Γερμανία είχε προσφύγει ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού παραπονούμενη κατά αποφάσεων του Εφετείου Φλωρεντίας και του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Ιταλίας.
Ο μοναδικός λόγος της προσφυγής ήταν πως, κ α κ ώ ς, τα δικαστήρια της Ιταλίας είχαν επιτρέψει την κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, σε εκτέλεση αποφάσεων ιταλικών και ελληνικών δικαστηρίων που είχαν επιδικάσει αποζημιώσεις για τις γερμανικές θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ισχυρίστηκε, συγκεκριμένα, η Γερμανία στο δικαστήριο πως έχει προνόμιο ετεροδικίας.
Τα δικαστήρια της Ιταλίας, δηλαδή, ήταν αναρμόδια να δικάσουν τις υποθέσεις αυτές.
Και όλες οι υποθέσεις των αποζημιώσεων έπρεπε, κατ' εκείνη, να κρίνονται ΜΟΝΟ από τα γερμανικά δικαστήρια. Και κατά το Γερμανικό Δίκαιο, βέβαια.
