Δέκα χρόνια θυσίες φέρνει η συμφωνία των Βρυξελλών

Mακραίνει και βαθαίνει το τούνελ της οικονοµικής ασφυξίας για τα νοικοκυριά µε το νέο πακέτο στήριξης και το «κούρεµα» των οµολόγων, που υποχρεώνει το Δηµόσιο σε δραστικότερες περικοπές στις µισθολογικές και κοινωνικές δαπάνες και υψηλότερες αυξήσεις φόρων.
Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής φέρνει νέο µνηµόνιο διάρκειας µέχρι το 2020 και δεσµεύει την κυβέρνηση να επιταχύνει και να διευρύνει το πακέτο των µέτρων για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασµάτων στον προϋπολογισµό, ύψους πάνω από 8 δισ. ευρώ ετησίως.

Όπως γράφει στο πρωτοσέλιδο θέμα του το «Έθνος της Κυριακής», αν και το κούρεµα της αξίας των οµολόγων κατά 50% προσφέρει ανάσες στον προϋπολογισµό, δεδοµένου ότι ελαφρύνει τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους, απαιτεί αυστηρότερη δηµοσιονοµική πειθαρχία και δραστικότερες παρεµβάσεις.
Ο υπουργός Οικονοµικών Ευ. Βενιζέλος τόνισε ότι η ετήσια ελάφρυνση σε όρους εξυπηρέτησης του δηµοσίου χρέους ανέρχεται στα 4,5 δισ. ευρώ, υπογραµµίζοντας ότι η απόφαση της Συνόδου Κορυφής «µας επιτρέπει να έχουµε µεγάλα πρωτογενή πλεονάσµατα, να καταρτίσουµε ευκολότερα τους προϋπολογισµούς του 2013 και του 2014, γιατί θα πληρώνουµε µικρότερους τόκους».
Ο υπουργός είπε ότι «δεν θα απαιτηθούν νέα µέτρα, δεν θα επηρεαστούν µισθοί και συντάξεις το 2011 και το 2012 εάν εφαρµόσουµε αυτά που πρέπει», αποφεύγοντας να αναφερθεί στα επόµενα έτη, ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόµενο πρόσθετων φορολογικών επιβαρύνσεων µε το νέο φορολογικό νοµοσχέδιο που αναµένεται να κατατεθεί στη Βουλή µέχρι το τέλος του έτους.
Ο στόχος είναι το κράτος να µπορεί µε ίδιους πόρους να χρηµατοδοτήσει τις πληρωµές µισθών και συντάξεων και τα κοινωνικά κονδύλια και να πετύχει υψηλά πλεονάσµατα που θα αποσβένουν χρέος τα επόµενα χρόνια. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει τα έσοδα να είναι υψηλότερα από τις δαπάνες µε εξαίρεση τους τόκους για την εξυπηρέτηση του χρέους πράγµα που σηµαίνει περαιτέρω µειώσεις στα έξοδα και µεγαλύτερες εισπράξεις.
Οι οικονοµίες στις δαπάνες θα αφορούν µισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνικά επιδόµατα, ενώ στο σκέλος των εσόδων η απαιτούµενη τόνωση θα προέλθει από αυξήσεις κυρίως στους φόρους εισοδήµατος και περιουσίας, οι οποίοι θεωρούνται ως λιγότερο «υφεσιακοί» σε σχέση µε τους έµµεσους φόρους.
Με βάση τα παραπάνω, το Δηµόσιο στην προσπάθειά του να κλείσει τις τρύπες θα «τραβήξει» τεράστια ρευστότητα από την οικονοµία επιδεινώνοντας την ασφυξία των νοικοκυριών.
-Tα εισοδήµατα θα συρρικνώνονται είτε µέσω περικοπών στις αποδοχές είτε µέσω αύξησης της άµεσης φορολογίας και των τιµών
-Oι πόροι για κοινωνικές παροχές (ιατροφαρµακευτική και νοσοκοµειακή περίθαλψη, επιδόµατα και εισοδηµατικές ενισχύσεις σε ευπαθείς οµάδες του πληθυσµού κ.ά.) θα βαίνουν συνεχώς µειούµενα µε αποτέλεσµα να αυξάνει το κόστος για τους πολίτες
-H στήριξη του κράτους στα ασφαλιστικά ταµεία θα εξασθενεί µε αποτέλεσµα να ασκούνται πιέσεις για περιορισµό των συντάξεων και των παροχών προς τους ασφαλισµένους
-Oι επιχορηγήσεις στις ΔΕΚΟ θα συρρικνώνονται µε επακόλουθο τη µείωση των αποδοχών και του αριθµού των εργαζοµένων καθώς και αυξήσεις στα τιµολόγιά τους
-H κρατική χρηµατοδότηση ευαίσθητων τοµέων όπως η παιδεία θα γίνεται µε το σταγονόµετρο
-H ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της περιοριστικής δηµοσιονοµικής πολιτικής
-Tο βιοτικό επίπεδο θα έχει ραγδαία πτώση καθώς οι πολίτες λόγω εισοδηµατικής στενότητας και ανασφάλειας για το αύριο θα «κόψουν» δαπάνες για αγορές βασικών αγαθών και υπηρεσιών
-H µείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα φέρει νέα λουκέτα στην αγορά και θα εξασθενήσει ακόµα περισσότερο την ήδη αδύναµη παραγωγική βάση της χώρας
-Tα φτωχά νοικοκυριά θα αυξηθούν.