Πέρυσι, η Ελλάδα υπέγραψε ένα Μνημόνιο για να ξεκινήσει την πορεία της προς τη δημοσιονομική εξυγίανση και την οικονομική σύγκλιση.
Το κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, συμφώνησε πλήρως με το στόχο που είχε τεθεί για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας.
Διαφωνήσαμε όμως με κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές του σχεδίου:
- Ευθύς εξαρχής είπαμε ότι δεν είναι δυνατόν να φορολογηθεί υπερβολικά μια οικονομία που βρίσκεται ήδη σε βαθιά ύφεση.
- Προσπαθήσαμε να προειδοποιήσουμε τους πάντες ότι αυτή η προσέγγιση θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ύφεση και λιγότερα κρατικά έσοδα, ότι θα συντηρούσε το έλλειμμα που παρέμενε υψηλό παρά τις προσπάθειες, ότι θα αύξανε ταχύτατα το χρέος και θα καθιστούσε το σχέδιο αναποτελεσματικό...
Αυτές ήταν οι βασικές μας επιφυλάξεις τον Μάιο του 2010.
Ποια είναι η κατάσταση ενάμιση χρόνο αργότερα;
· Το 2011 αναμενόταν να μειωθεί το έλλειμμα του Κρατικού προϋπολογισμού κατά 4%. Άντ’ αυτού αυξήθηκε κατά 15% το πρώτο εννεάμηνο!
· Τα καθαρά έσοδα του κράτους αναμενόταν να αυξηθούν κατά 8,5%. Άντ’ αυτού μειώθηκαν κατά 4% το πρώτο εννεάμηνο!
· Το ΑΕΠ αναμενόταν να μειωθεί κατά 3-3,5%. Άντ’ αυτού τώρα αναμένεται να μειωθεί κατά 5,5%, δηλαδή ύφεση σχεδόν διπλάσια από την αναμενόμενη!
· Σύμφωνα με το αρχικό Μνημόνιο, το συνολικό Χρέος αναμενόταν να αυξηθεί από το 127% του ΑΕΠ το 2009 στο 145% στο τέλος του 2011. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 162% του ΑΕΠ και αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Συνολικά και σύμφωνα με το σχέδιο για το 2011, λήφθηκαν μέτρα (αυξήσεις φόρων και μειώσεις δαπανών) που αντιστοιχούν στο 10% του ΑΕΠ για να μειωθεί το έλλειμμα κατά μόνο 2%!
Από το Μάιο όμως του 2010, δεν επικρίναμε απλώς το σχέδιο. Υποβάλλαμε εναλλακτική πρόταση για δημοσιονομική εξυγίανση και προσαρμογή. Έχουμε ήδη διαμορφώσει:
Ένα ολοκληρωμένο τετραετές πρόγραμμα μείωσης του «δημοσιονομικού λίπους» που θα μειώσει το έλλειμμα κατά 2% του ΑΕΠ μας τον πρώτο χρόνο και κατά 8% τον τέταρτο.
Μέτρα για την καταπολέμηση της ύφεσης.
Μέτρα για τη δημιουργία εσόδων μέσω εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων.
Διαρθρωτικές αλλαγές για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Καθώς και κεφαλαιοποίηση της ανενεργού ακίνητης περιουσίας του δημοσίου που εκτιμάται ως ίσης αξίας με το συνολικό μας δημόσιο χρέος!
Έχουμε επίσης ψηφίσει όλα τα Μέτρα με τα οποία συμφωνούμε, συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων διαρθρωτικών αλλαγών.
Τον χρόνο που πέρασε, μάλιστα, η θετική μας ψήφος στη Βουλή ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα ποσοστά υπερψήφισης από κόμμα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.
Ο Ελληνικός λαός, όμως, είναι απελπισμένος γιατί παρά της θυσίες του δεν φαίνεται βελτίωση.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι: γιατί απέτυχε αυτή η πολιτική;
Πέρα από τις πάσης φύσεως αποτυχίες κατά την εφαρμογή, από την αρχή εφαρμόστηκε λάθος «συνταγή».
- Δεν μπορείς να επιβάλλεις μαζικές αυξήσεις φόρων σε μια οικονομία που ήδη βυθίζεται στην ύφεση.
- Αν το κάνεις, δεν βελτιώνεις την ανταγωνιστικότητα.
- Δεν μπορείς να ιδιωτικοποιείς τη στιγμή που πέφτει κατακόρυφα το χρηματιστήριο. Η χρηματιστηριακή αξία των εισηγμένων κρατικών επιχειρήσεων έχει πέσει κατά 50% μόνο το τελευταίο τρίμηνο!
- Δεν μπορείς να προχωρείς σε αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας, τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλει νέους φόρους κάθε δύο μήνες, αδυνατεί να τους εισπράξει και κατόπιν επιβάλει νέους επιπλέον των παλαιών.
Ποιος θα επενδύσει σε τέτοιο επιχειρηματικό περιβάλλον;
Προειδοποιήσαμε ότι το πρόγραμμα είναι λάθος. Δυστυχώς τα αποτελέσματα δικαίωσαν τις εκτιμήσεις μας.
Θέλουμε να προσαρμοστεί η οικονομία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Δε ζητάμε τον «εύκολο δρόμο», δε λέμε «να μη γίνουν θυσίες».
Το μόνο που ζητάμε είναι μια πολιτική που να επιτυγχάνει το σκοπό της, που θα δώσει στην Ελλάδα μια πραγματική ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος.
Ζητάμε μια πολιτική που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τις δημοσιονομικές υπερβάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα αντιμετωπίζει την ύφεση.
Ζητάμε μια πολιτική που θα μας επιτρέψει να ιδιωτικοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία και να μειώσουμε άμεσα ένα μέρος του χρέους μας.
Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει χωρίς ταχεία ανάκαμψη.
Ζητάμε μια πολιτική που θα επιτρέψει στην Ελληνική οικονομία να λειτουργήσει και στην Ελληνική κοινωνία να παραμείνει ενωμένη στη δύσκολη αυτή περίοδο.
Κανένα σχέδιο όμως δεν θα το πετύχει αυτό, αν οι άνθρωποι δε βλέπουν κάποιο «φως στην άκρη του τούνελ».
Το σχέδιο που εφαρμόζεται έχει ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματικό και πρέπει να αλλάξει.
Η αποτυχία του γίνεται αντιληπτή καθημερινά από τις όλο και μαζικότερες διαδηλώσεις και την εντεινόμενη κοινωνική αναταραχή.
Η Νέα Δημοκρατία εξ αρχής τήρησε αποστάσεις από ένα πρόγραμμα που δεν απέδιδε. Αποτελούμε πλέον τη μόνη βιώσιμη πολιτική εναλλακτική λύση. Μία αξιόπιστη εναλλακτική, δεδομένου ότι διασφαλίζουμε τη δημοσιονομική πειθαρχία και υπευθυνότητα, τη διαφύλαξη των Ευρωπαϊκών ιδεών και το ομαλό πέρασμα από την αναταραχή στη σταθερότητα.
Η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει – όμως, με διαφορετικό σχέδιο.
Εάν μάθαμε κάτι από την Ευρωπαϊκή ιστορία των τελευταίων εκατό περίπου ετών είναι ότι με την υπερβολική τιμωρία ενός έθνους δεν λύνονται τα προβλήματα - απλώς δημιουργούνται νέα.
Αν αφεθούν οι χώρες να βουλιάξουν κάτω από το βάρος του υπερβολικού χρέους ή της παρατεταμένης ύφεσης, οι δονήσεις θα γίνουν αισθητές σε ολόκληρη την ήπειρο.
Θέλουμε να δουλέψουμε σκληρά για να σωθούμε από την κρίση.
Πρέπει να συνεργαστούμε με τους εταίρους μας.
Τώρα βυθιζόμαστε στην οικονομική ύφεση, στην πολιτική παράλυση και την κοινωνική διάλυση.
Το μόνο που ζητάμε είναι μία ρεαλιστική διέξοδο.
Το κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, συμφώνησε πλήρως με το στόχο που είχε τεθεί για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας.
Διαφωνήσαμε όμως με κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές του σχεδίου:
- Ευθύς εξαρχής είπαμε ότι δεν είναι δυνατόν να φορολογηθεί υπερβολικά μια οικονομία που βρίσκεται ήδη σε βαθιά ύφεση.
- Προσπαθήσαμε να προειδοποιήσουμε τους πάντες ότι αυτή η προσέγγιση θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ύφεση και λιγότερα κρατικά έσοδα, ότι θα συντηρούσε το έλλειμμα που παρέμενε υψηλό παρά τις προσπάθειες, ότι θα αύξανε ταχύτατα το χρέος και θα καθιστούσε το σχέδιο αναποτελεσματικό...
Αυτές ήταν οι βασικές μας επιφυλάξεις τον Μάιο του 2010.
Ποια είναι η κατάσταση ενάμιση χρόνο αργότερα;
· Το 2011 αναμενόταν να μειωθεί το έλλειμμα του Κρατικού προϋπολογισμού κατά 4%. Άντ’ αυτού αυξήθηκε κατά 15% το πρώτο εννεάμηνο!
· Τα καθαρά έσοδα του κράτους αναμενόταν να αυξηθούν κατά 8,5%. Άντ’ αυτού μειώθηκαν κατά 4% το πρώτο εννεάμηνο!
· Το ΑΕΠ αναμενόταν να μειωθεί κατά 3-3,5%. Άντ’ αυτού τώρα αναμένεται να μειωθεί κατά 5,5%, δηλαδή ύφεση σχεδόν διπλάσια από την αναμενόμενη!
· Σύμφωνα με το αρχικό Μνημόνιο, το συνολικό Χρέος αναμενόταν να αυξηθεί από το 127% του ΑΕΠ το 2009 στο 145% στο τέλος του 2011. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 162% του ΑΕΠ και αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Συνολικά και σύμφωνα με το σχέδιο για το 2011, λήφθηκαν μέτρα (αυξήσεις φόρων και μειώσεις δαπανών) που αντιστοιχούν στο 10% του ΑΕΠ για να μειωθεί το έλλειμμα κατά μόνο 2%!
Από το Μάιο όμως του 2010, δεν επικρίναμε απλώς το σχέδιο. Υποβάλλαμε εναλλακτική πρόταση για δημοσιονομική εξυγίανση και προσαρμογή. Έχουμε ήδη διαμορφώσει:
Ένα ολοκληρωμένο τετραετές πρόγραμμα μείωσης του «δημοσιονομικού λίπους» που θα μειώσει το έλλειμμα κατά 2% του ΑΕΠ μας τον πρώτο χρόνο και κατά 8% τον τέταρτο.
Μέτρα για την καταπολέμηση της ύφεσης.
Μέτρα για τη δημιουργία εσόδων μέσω εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων.
Διαρθρωτικές αλλαγές για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Καθώς και κεφαλαιοποίηση της ανενεργού ακίνητης περιουσίας του δημοσίου που εκτιμάται ως ίσης αξίας με το συνολικό μας δημόσιο χρέος!
Έχουμε επίσης ψηφίσει όλα τα Μέτρα με τα οποία συμφωνούμε, συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων διαρθρωτικών αλλαγών.
Τον χρόνο που πέρασε, μάλιστα, η θετική μας ψήφος στη Βουλή ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα ποσοστά υπερψήφισης από κόμμα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.
Ο Ελληνικός λαός, όμως, είναι απελπισμένος γιατί παρά της θυσίες του δεν φαίνεται βελτίωση.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι: γιατί απέτυχε αυτή η πολιτική;
Πέρα από τις πάσης φύσεως αποτυχίες κατά την εφαρμογή, από την αρχή εφαρμόστηκε λάθος «συνταγή».
- Δεν μπορείς να επιβάλλεις μαζικές αυξήσεις φόρων σε μια οικονομία που ήδη βυθίζεται στην ύφεση.
- Αν το κάνεις, δεν βελτιώνεις την ανταγωνιστικότητα.
- Δεν μπορείς να ιδιωτικοποιείς τη στιγμή που πέφτει κατακόρυφα το χρηματιστήριο. Η χρηματιστηριακή αξία των εισηγμένων κρατικών επιχειρήσεων έχει πέσει κατά 50% μόνο το τελευταίο τρίμηνο!
- Δεν μπορείς να προχωρείς σε αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας, τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλει νέους φόρους κάθε δύο μήνες, αδυνατεί να τους εισπράξει και κατόπιν επιβάλει νέους επιπλέον των παλαιών.
Ποιος θα επενδύσει σε τέτοιο επιχειρηματικό περιβάλλον;
Προειδοποιήσαμε ότι το πρόγραμμα είναι λάθος. Δυστυχώς τα αποτελέσματα δικαίωσαν τις εκτιμήσεις μας.
Θέλουμε να προσαρμοστεί η οικονομία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Δε ζητάμε τον «εύκολο δρόμο», δε λέμε «να μη γίνουν θυσίες».
Το μόνο που ζητάμε είναι μια πολιτική που να επιτυγχάνει το σκοπό της, που θα δώσει στην Ελλάδα μια πραγματική ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος.
Ζητάμε μια πολιτική που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τις δημοσιονομικές υπερβάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα αντιμετωπίζει την ύφεση.
Ζητάμε μια πολιτική που θα μας επιτρέψει να ιδιωτικοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία και να μειώσουμε άμεσα ένα μέρος του χρέους μας.
Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει χωρίς ταχεία ανάκαμψη.
Ζητάμε μια πολιτική που θα επιτρέψει στην Ελληνική οικονομία να λειτουργήσει και στην Ελληνική κοινωνία να παραμείνει ενωμένη στη δύσκολη αυτή περίοδο.
Κανένα σχέδιο όμως δεν θα το πετύχει αυτό, αν οι άνθρωποι δε βλέπουν κάποιο «φως στην άκρη του τούνελ».
Το σχέδιο που εφαρμόζεται έχει ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματικό και πρέπει να αλλάξει.
Η αποτυχία του γίνεται αντιληπτή καθημερινά από τις όλο και μαζικότερες διαδηλώσεις και την εντεινόμενη κοινωνική αναταραχή.
Η Νέα Δημοκρατία εξ αρχής τήρησε αποστάσεις από ένα πρόγραμμα που δεν απέδιδε. Αποτελούμε πλέον τη μόνη βιώσιμη πολιτική εναλλακτική λύση. Μία αξιόπιστη εναλλακτική, δεδομένου ότι διασφαλίζουμε τη δημοσιονομική πειθαρχία και υπευθυνότητα, τη διαφύλαξη των Ευρωπαϊκών ιδεών και το ομαλό πέρασμα από την αναταραχή στη σταθερότητα.
Η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει – όμως, με διαφορετικό σχέδιο.
Εάν μάθαμε κάτι από την Ευρωπαϊκή ιστορία των τελευταίων εκατό περίπου ετών είναι ότι με την υπερβολική τιμωρία ενός έθνους δεν λύνονται τα προβλήματα - απλώς δημιουργούνται νέα.
Αν αφεθούν οι χώρες να βουλιάξουν κάτω από το βάρος του υπερβολικού χρέους ή της παρατεταμένης ύφεσης, οι δονήσεις θα γίνουν αισθητές σε ολόκληρη την ήπειρο.
Θέλουμε να δουλέψουμε σκληρά για να σωθούμε από την κρίση.
Πρέπει να συνεργαστούμε με τους εταίρους μας.
Τώρα βυθιζόμαστε στην οικονομική ύφεση, στην πολιτική παράλυση και την κοινωνική διάλυση.
Το μόνο που ζητάμε είναι μία ρεαλιστική διέξοδο.