Όπως υποστηρίζει το άρθρο, «οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέτυχαν σε κάθε έναν από τους στόχους που είχαν θέσει... Η σύνοδος των Βρυξελλών έκανε λίγα για να βοηθήσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Η κατάστασή τους γίνεται χειρότερη και οι ηγέτες της Ευρώπης φέρουν μεγάλο μερίδιο της ευθύνης».
Στη συνέχεια παρατίθενται κάποια ενδεικτικά στοιχεία όπως η υψηλή διαφορά απόδοσης των ελληνικών ομολόγων, με τη σημείωση ότι οι επενδυτές απλά δεν πιστεύουν ότι τα πακέτα διάσωσης θα έχουν αποτέλεσμα.
Ο Εκόνομιστ συμφωνεί, τονίζοντας ότι αυτές οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε μη-βιώσιμη πορεία, αν και όχι λόγω έλλειψης προσπαθειών από τις κυβερνήσεις τους, καθώς για παράδειγμα στην Ελλάδα και την Ιρλανδία έχουν γίνει «ηρωικές» περικοπές, ενώ η Αθήνα προσπαθεί να ανοίξει τη σφιχτή οικονομία της. Το πρόβλημα, σύμφωνα με το άρθρο, είναι η επιμονή στη μείωση του ελλείμματος την ώρα που το χρέος γιγαντώνεται, αναμένοντας να φτάσει στο 160% του ΑΕΠ για την Ελλάδα.
Τονίζεται ότι τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα για την περιφέρεια από την αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ. Εξάλλου, η λογική των πακέτων διάσωσης αμφισβητείται έντονα, καθώς ενώ αποκλείει αυτή τη στιγμή την αναδιάρθρωση επιτρέπει την απομείωση μετά το 2013 για τους τίτλους που κατέχουν ομολογιούχοι. Αυτό το ρίσκο για τους επενδυτές είναι που κρατά υψηλά τα spread των ομολόγων, σχολιάζεται στο άρθρο.
Ο Εκόνομιστ παροτρύνει τις κυβερνήσεις των ασθενών χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης να λάβουν άμεσα την απόφαση αναδιάρθρωσης, καθώς οι συνθήκες τώρα είναι ευνοϊκότερες, κυρίως λόγω της μείωσης του κινδύνου εξάπλωσης σε χώρες όπως η Ισπανία, όπου τα spread υποχωρούν. Παράλληλα, ειδικοί νομικοί στις αναδιαρθρώσεις είχαν χρόνο να επεξεργαστούν το χειρισμό περιπτώσεων ομαλής αναδιάρθρωσης χρέους, ενώ και οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες μπορούν να αντέξουν μια αναδιάρθρωση από τις τρεις χώρες.
Το μεγάλο εμπόδιο επομένως, καταλήγει ο Εκόνομιστ, δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό. Η πρωτοβουλία πρέπει να αναληφθεί είτε από τις εθνικές κυβερνήσεις Ελλάδας, Ιρλανδίας και Πορτογαλίας είτε από το ΔΝΤ.
