Όταν συζητάμε με τους γύρω μας και προκειμένου να τους πείσουμε για κάτι, δεν αρκούν αυτά που λέμε αλλά πως τα λέμε. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε είναι πιο καθοριστικός. Δεν πείθουν ούτε αυτοί που μιλούν πολύ αργά αλλά και ούτε αυτοί που μιλούν πολύ γρήγορα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι συχνές παύσεις όταν μιλάμε βοηθούν ενώ ο υπερβάλλοντας ζήλος δίνει ψεύτικη εντύπωση. Όπως λένε , ο τόνος της φωνής δεν πρέπει να έχει μεγάλες εναλλαγές ούτε αυτός που μιλαει να προσπαθεί να μας πείσει οπωσδήποτε. Επομένως προκειμένου να περάσουμε στους άλλους «το δικό μας» ,ας δώσουμε περισσότερη σημασία στο πως και όχι στο τι θα πούμε. Μήπως αυτό έχουν υπόψη τους και οι πολιτικοί και προκειμένου να μας πείσουν για κάτι δε σκέπτονται τι λένε αλλά δίνουν σημασία στον τρόπο που θα μας το σερβίρουν για να το πιστέψουμε;