Οι Αγανακτισμένοι και οι ... Χορτασμένοι

Το βέβαιο είναι ότι όλος αυτός ο κόσμος επιθυμεί πράγματι και το έχει αποδείξει στην πράξη μια ήπια - όχι άλλα φορολογικά μέτρα- δημοσιονομική προσαρμογή για επαναφορά της χώρας σε τάξη. Τώρα οφείλουν επίσης περίπου 1.000.000 Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι -οι χορτασμένοι- να νερώσουν λίγο το κρασί τους. Και να προσθέσουν τις δυνάμεις τους με τους αγανακτισμένους. Διότι όλοι αυτοί που είναι στους δρόμους και στις πλατείες δεν είναι οι προνομιούχοι με τους μισθούς του δημοσίου, τα επιδόματα, τα εφάπαξ, τα εσωτερικά δάνεια που τους χορηγούν οι δημόσιες υπηρεσίες τους..., τα απίστευτα επιδόματα και τα πολύ ευνοϊκα τραπεζικά προϊόντα επειδή είναι δημόσιοι υπάλληλοι... Και αυτό που ζητά το ΔΝΤ -εδώ και δέκα χρόνια, αλλά ποιος άκουγε τότε...- και ο Παπακωνσταντίνου είναι να μαζευτούν οι δαπάνες του Δημοσίου, οι οποίες όμως δεν αφορούν μόνο το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και οι ΘΕΟΡΑΤΕΣ μίζες, οι δύο μεγαλύτερες πληγές από τις οποίες αιμορραγεί ακατάσχετα η Ελλάδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των Αγανακτισμένων είναι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Άνθρωποι δηλαδή που ΠΟΤΕ δεν χωρούσαν στις διαδηλώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας.