Είναι μια κατάσταση της τελευταίας 30ετίας, που στο όνομα της πραγματικής εκτίμησης προσφοράς εργασίας, δίνονται προνόμια που είναι εξωφρενικά. Πρωτάκουστα είναι τα επιδόματα «έγκαιρης προσέλευσης» ή «μεταφοράς φακέλου» ή για «ζέσταμα της μηχανής» και άπειρα άλλα. Και αντί να συνετιστούν όσοι τα απολαμβάνουν, απαιτούν και περισσότερα. Αυτό συμβαίνει με τους συνδικαλιστές του Σωματείου των Εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια, που διεκδικούν αυξήσεις ίσες με τον πληθωρισμό, την ώρα που οι μισθοί των υπολοίπων Ελλήνων μειώνονται. (διαψεύδουν ότι ζητούν αύξηση 18%). Μας προειδοποιούν μάλιστα ότι από την Κυριακή θα αρχίσουν δυο επαναλαμβανόμενες 10ήμερες απεργίες. Αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός θα υποστεί πάλι τα επίχειρα της απεργίας, λόγω της μη τροφοδοσίας της αγοράς με καύσιμα.Δεν γνωρίζω πώς πρέπει να χαρακτηριστεί το αίτημα, την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες είδαν την περικοπή των εισοδημάτων τους. Και τούτο διότι, τα επιδόματα και οι μισθοί που παίρνουν οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είναι προκλητικά. Μεταξύ άλλων, οι άγαμοι άνω των 35 ετών παίρνουν επίδομα ...ανύπαντρου! Και όχι μόνο. Ο μέσος όρος του ετήσιου μισθού ξεπερνά τις 80.000 ευρώ (εξυπακούεται ότι δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους που δεν απολαμβάνουν αυτών των προκλητικών αμοιβών, όμως τόσο κοστίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο).
Υπάρχει ετήσιο επίδομα κυλικείου 200 ευρώ (εγώ ο ηλίθιος, πληρώνω και τους καφέδες), είναι πληρωμένες και εκδρομές και φυσικά πάντα υπερωρίες, που υπολογίζονται -παράνομα- υψηλότερες από ό,τι προβλέπουν οι νόμοι. Και αυτή η κατάσταση δεν υπάρχει μόνον στα ΕΛΠΕ και δεν είναι όλα στα όρια του νόμου. Σε άλλες ΔΕΚΟ οι υπάλληλοι φτιάχνουν δικές τους επιχειρήσεις για να λειτουργούν ως μεσάζοντες μεταξύ των πολιτών και της υπηρεσίας τους, από όπου όμως αμείβονται.
Λοιπόν, αν πράγματι οι περισπούδαστοι παράγοντες, εμφανιζόμενοι ως άτεγκτοι εφαρμοστές του νόμου, θέλουν να προσφέρουν κάποιο έργο, οφείλουν να σκεφθούν ότι το κύριο χαρακτηριστικό της δημοκρατίας -την οποία μέχρι τώρα γράφουν στα παλιά τους παπούτσια- είναι η ισονομία. Και περιλαμβάνει ίση αμοιβή για την ίδια προσφορά εργασίας. Πουθενά δεν λέγει ότι οι επαγγελματίες του συνδικαλισμού, με την απειλή ταλαιπωρίας και οικονομικής ζημίας του ελληνικού λαού, μπορούν να τον έχουν όμηρο στις άνομες επιδιώξεις τους.
Πλήθος επιχειρήσεων εγκατέλειψαν την Ελλάδα λόγω του αρρωστημένου συνδικαλιστικού κινήματος και ανάλογος αριθμός δεν επενδύει στην Ελλάδα για τον ίδιο λόγο. Να τελειώνουμε μ’ αυτήν την ιστορία. Να τελειώνει επίσης και το παραπειστικό επιχείρημα ότι κάποιοι «κακοί» θέλουν να στρέψουν τη μια κοινωνική τάξη εναντίον της άλλης. Οι «κακοί» είναι αυτοί οι ίδιοι, που κλέβουν από το δικό μου πορτοφόλι για να ζουν εκείνοι πλουσιοπάροχα, με επενδύσεις και καταθέσεις, με σπουδές των παιδιών τους, ενώ τα δικά μου παιδιά στερούνται ακόμη και το μικρό χαρτζιλίκι.
Ας καταλάβουν οι επαγγελματίες του συνδικαλισμού, ότι δεν θα βρουν απέναντί τους υποχωρητικούς πολιτικούς που λαϊκίζουν, αλλά το ελληνικό λαό που βλέπει δυσοίωνο το μέλλον του.
