Λογω της ιστορικής μας διαδρομής βρισκόμαστε ακόμα και σήμερα όσον αφορά στη νοοτροπία και στον τρόπο σκέψης μας, με το ένα «πόδι» στη Δύση και με το άλλο στην Ανατολή. Από τη μια θέλουμε ορθολογισμό , υπευθυνότητα, αποτελεσματικότητα και οργάνωση και από την άλλη ραχάτι ,ρουσφέτι και μπαξίσια (κατάλοιπα της τουρκοκρατίας).
Καλώς η κακώς (κατά τη δική μας ταπεινή άποψη πολύ καλώς) ,οι Μεγάλες Δυνάμεις μας κατέταξαν στη Δύση. Άρα, πρέπει να προσαρμοστούμε στους κανόνες και τον δυτικό τρόπο ζωής. Να κλείσουμε τα αυτιά μας στις εξωπραγματικές φωνές που ακούγονται .Το λιγότερο που μπορείς να τις χαρακτηρίσεις είναι ανεύθυνες, εκτός τόπου και χρόνου. Δηλαδή τι ζητούν; Να μην εφαρμόσουμε κανόνες σαν και αυτούς που εφαρμόζουν όλα τα προηγμένα κράτη στη ΕΕ;
Ακούγονται πράγματα ανεφάρμοστα και άκρως επιζήμια όπως: η μονομερής διαγραφή του χρέους , η έξοδος από το ευρώ που ταυτόχρονα σημαίνει έξοδος από την ΕΕ. Κάποιο όντως που ζουν στη δική τους πραγματικότητα δεν μπορούν να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει γύρω τους .
Τι ζητούν δηλαδή; Να γίνουμε η Κούβα της Ευρώπης , να βγούμε από το γκρουπ των προηγμένων κρατών και να ενσωματωθούμε με τα τριτοκοσμικά ; Να γίνουμε η νέα Αλβανία των Βαλκανίων; Αυτό είναι το καλύτερο και πιο ωφέλιμο για τον Έλληνα; Αυτή είναι η μελλοντική προοπτική για την Ελλάδα; Πολλά κράτη επιθυμούν διακαώς να μπουν στη ΕΕ και εμείς που είμαστε ήδη μέλη, κάνουμε «ότι χρειάζεται» για να βρεθούμε εκτός…
Έτσι λοιπόν τώρα στην πιο κρίσιμη φάση για την Ελλάδα, πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τι είναι ωφέλιμο για τη χώρα μας, να αφήσουμε τις επικίνδυνες παλινδρομήσεις και τα διλλήματα, να αλλάξουμε την κακή μας νοοτροπία, τις συνήθειες μας και να στρωθούμε στη δουλειά!!
Να διεκδικήσουμε δυναμικά από το κράτος τα αυτονόητα, πράγματα που προηγμένοι λαοί τα έχουν εφαρμόσει εδώ και πολλά χρονιά.
Δηλαδή: εφαρμογή των νόμων, διαφάνεια, αξιοκρατία, αξιοπρεπή διαβίωση, σύγχρονο δημόσιο στην υπηρεσία του πολίτη ,δικαιοσύνη, σωστές και οργανωμένες επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα που να καλύπτουν τις ανάγκες του εργαζόμενου. Σ αυτό το σημείο ας τονιστεί και η ευθύνη των εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα που δε διασφαλίζουν καλές συνθήκες εργασίας και αμοιβών ,όπως γίνεται στα προηγμένα ευρωπαϊκά κράτη. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που οι πολίτες στράφηκαν για μια θέση στο δημόσιο για να λύσουν το επαγγελματικό τους πρόβλημα.
Άρα επιβάλλεται αλλαγή νοοτροπίας από όλους εδώ και τώρα!