Καταγγέλλουμε ως ηττοπαθή την 24ωρη απεργία της επόμενης Τετάρτης που κήρυξε η ΠΟΕΣΥ στα ΜΜΕ όλης της χώρας. Δεν είναι δυνατόν, τις εποχές χλιδής και ανάτασης που περνά η σοβιετική γαλάζια μας πατρίδα, το ομοσπονδιακό κλαδικό επαναστατικό όργανο του ελληνικού Τύπου να διεκδικεί μόνο «να υπογραφούν ικανοποιητικές ΣΣΕ, να σταματήσουν οι περικοπές των αποδοχών, να διασφαλιστούν οι θεσμικές κατακτήσεις, να μη γίνουν απολύσεις, την οικονομική ανεξαρτησία της ΕΡΤ και την επιστροφή των άδικων και παράλογων κρατήσεων, την άμεση εξαίρεση της ΕΡΤ και του ΑΠΕ-ΜΠΕ από τις ΔΕΚΟ για λειτουργικούς λόγους».
Επίσης θα έπρεπε να διεκδικούμε να είμαστε πλούσιοι και ωραίοι, να μη γερνάμε, να μην πεθαίνουμε. Α, και ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
Ανέκαθεν θεωρούσαμε ότι οι συντεχνιακές διεκδικήσεις είναι προκλητικές. Αλλά ότι η προκλητικότητα θα εκφραζόταν με όρους φαρσοκωμωδίας, αυτό δύσκολα μπορούσαμε να το φανταστούμε, ακόμα κι εμείς που έχουμε τόση φαντασία.
Αν, μόνο, οι έλληνες λειτουργοί της πληροφόρησης μπορούσαν να καταλάβουν σε τι θέση βρισκόμαστε – και ως κλάδος και ως χώρα…
Υ.Γ. Επειδή τα προβλήματα στον ελληνικό Τύπο είναι πολύ μεγάλα, μήπως θα έπρεπε οι ενώσεις συντακτών να τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και όχι με 24άωρες απεργιακές… “ντουφεκιές”;
Επίσης θα έπρεπε να διεκδικούμε να είμαστε πλούσιοι και ωραίοι, να μη γερνάμε, να μην πεθαίνουμε. Α, και ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
Ανέκαθεν θεωρούσαμε ότι οι συντεχνιακές διεκδικήσεις είναι προκλητικές. Αλλά ότι η προκλητικότητα θα εκφραζόταν με όρους φαρσοκωμωδίας, αυτό δύσκολα μπορούσαμε να το φανταστούμε, ακόμα κι εμείς που έχουμε τόση φαντασία.
Αν, μόνο, οι έλληνες λειτουργοί της πληροφόρησης μπορούσαν να καταλάβουν σε τι θέση βρισκόμαστε – και ως κλάδος και ως χώρα…
Υ.Γ. Επειδή τα προβλήματα στον ελληνικό Τύπο είναι πολύ μεγάλα, μήπως θα έπρεπε οι ενώσεις συντακτών να τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και όχι με 24άωρες απεργιακές… “ντουφεκιές”;