Τους συναντήσαμε πρόσφατα κατά τη διάρκεια άσκησης στην Πάτρα, όπου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τα μέλη τους "εσωτερικά" θέματα που αγκαλιάζουν την ελληνική κοινωνία.
Στην εποχή μας, που συχνά αποκαλείται εγωιστική και ψυχρή, τι γοητευτικό θα ήταν για ευγενείς και σπλαχνικές καρδιές και ιπποτικές ψυχές, να αντιμετωπίσουν τους ίδιους κινδύνους με τον πολεμιστή, οικειοθελώς, σε ειρηνικό πνεύμα, με στόχο την ανακούφιση και με κίνητρο την αυταπάρνηση!", έγραψε ο Ερρίκος Ντυνάν, ο φιλάνθρωπος που έδωσε όλη του την περιουσία στην περίθαλψη τραυματιών και του απονεμήθηκε το Νομπέλ Ειρήνης το 1901, στις "Αναμνήσεις από το Σολφερίνο". Το σώμα Ελλήνων Σαμαρειτών συνεχίζουν το έργο του.
"Μετά τον Θεό έρχεται ο εθελοντής και μετά ακολουθεί ο γιατρός", σχολιάζει ένας παρατηρητής, σε μια άσκηση που κάνουν οι εθελοντές Σαμαρείτες στην Πάτρα, και συγκεκριμένα στο διασωστικό έργο τους πάνω σε σενάριο τροχαίου ατυχήματος, με εθελοντές σε όλους τους ρόλους. Οι Σαμαρείτες, οι Διασώστες και οι Ναυαγοσώστες του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού έχουν τη μακροβιότερη εκπαίδευση που απαντιέται σε εθελοντική οργάνωση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. To σώμα αποτελείται σήμερα από μια αναλογία 60% γυναικών και 40% ανδρών και διαθέτει ένα δίκτυο εθελοντών με 4.500 περίπου ενεργά μέλη ηλικίας 17 ως 45 ετών, διαφορετικών μάλιστα εθνικοτήτων.
Ξεκίνησαν τη δράση τους το 1932 και είναι η αρχαιότερη εθελοντική οργάνωση πολιτικής προστασίας που υπάρχει στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα από την ίδρυση του τμήματος έχουν εκπαιδευτεί περίπου εξήντα χιλιάδες άτομα. Ολοι τους απλοί πολίτες. Ο εθελοντής Σαμαρείτης για να πάρει το πτυχίο του είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει πεντακόσιες ώρες εθελοντικής εκπαίδευσης σε θεωρητικά μαθήματα και άλλες εκατό ώρες πρακτικής εξάσκησης σε νοσοκομεία και στα σημεία των ατυχημάτων. Το Σώμα δραστηριοποιείται σε 35 πόλεις της Ελλάδας και παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες Πρώτων Βοηθειών, Προνοσοκομειακής Υποστήριξης Ζωής, Ερευνας και Διάσωσης, Πρόληψης και Αντιμετώπισης Καταστροφών και Ναυαγοσωστικής.
Διαρκής εκπαίδευση
Το 1896 καταγράφηκε ο πρώτος θάνατος λόγω τροχαίου ατυχήματος. Κατά τη διερεύνησή του, ο ιατροδικαστής είχε τότε γράψει: "Αυτό δεν πρέπει να συμβεί ποτέ ξανά". Δυστυχώς, έναν αιώνα αργότερα, η κοινωνία μας συνεχίζει να βιώνει το θλιβερό φαινόμενο των τροχαίων ατυχημάτων. Οι Ελληνες πολίτες δεν είναι εκπαιδευμένοι, σε αντίθεση με τον σουηδικό Ερυθρό Σταυρό που έχει καταφέρει να εκπαιδεύσει το 99% του πληθυσμού του στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Η Σουηδία είναι η πρώτη και μοναδική χώρα στον κόσμο με αυτό το υψηλό ποσοστό εκπαίδευσης του γενικού πληθυσμού. Εμείς απέχουμε. Αυτό οφείλεται σε θέματα νοοτροπίας και παιδείας. "Αυτό το μήνυμα προσπαθεί να περάσει ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός με τη βοήθεια του Γερμανικού, και να το περάσει στη συνείδηση του Ελληνα πολίτη.
Για αυτό και εκπαιδεύουν τους Ελληνες εθελοντές", μας λέει ο 28χρονος Κώστας Τζιατζιάς, διασώστης, εκπαιδευτής πρώτων βοηθειών και αρχηγός του σώματος Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών Πειραιά. Ο ελληνικός Ερυθρός Σταυρός είναι αδελφοποιημένος με τον γερμανικό. Πριν από την κρίση, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός κάλυπτε όλα τους τα έξοδα (βενζίνες, γεύματα κ.λπ.), αυτήν τη στιγμή όμως, τα μισά έξοδα της εκπαιδευτικής τους αποστολής τα βάζουν από την τσέπη τους. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο αριθμός των Σαμαρειτών τα τελευταία τρία χρόνια αυξήθηκε παρά την κρίση.
Ο Βαλέριος Ρόσκα είναι Μολδαβός μετανάστης με τρία παιδιά, που εργάζεται ως νοσοκόμος, μια απαιτητική δουλειά. Οταν όμως τον καλεί το "τάγμα", παίρνει τα "όπλα" του -τον διασωστικό του εξοπλισμό και το φαρμακείο του- και τρέχει. Στα τροχαία, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες σε φυσικές καταστροφές, ακόμη και άλλων χωρών, όπως στην Τουρκία στους τελευταίους σεισμούς. Υποδέχονται πρόσφυγες σε κάθε είσοδό τους στην Ελλάδα, οργανώνουν δενδροφυτεύσεις, καθαρίζουν ακτές, οργανώνουν ομιλίες και εκδηλώσεις για τα ναρκωτικά, το AIDS, την προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά τον εθελοντισμό.
Δραστηριοποιούνται κατά τη διάρκεια μεγάλων εξόδων στους μεγαλύτερους οδικούς άξονες της χώρας και διατηρούν κατάσταση ετοιμότητας για την παροχή πρώτων βοηθειών σε περίπτωση ατυχήματος. "Το μότο του Ερυθρού Σταυρού είναι ότι ήρθαμε στον κόσμο για να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας και είμαστε μακριά από το εμπόριο και από το "δούναι και λαβείν". Είμαστε εθελοντές από ιδεαλισμό, το κάνουμε με την ψυχή μας, παράλληλα με τις δουλειές μας, τις οικογενειακές και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μας", σημειώνει ο Βαλέριος, ο οποίος κάθε χρόνο προσφέρει 750 ώρες εθελοντική υπηρεσία. Οι εθελοντές προέρχονται από όλα τα κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα.
Ο εξηντάχρονος κ. Θεόδωρος Μπραντ από τον Γερμανικό Ερυθρό Σταυρό είναι εκπαιδευτής εκπαιδευτών εθελοντών τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μαζί με Ελληνες εκπαιδευτές προσφέρει τις γνώσεις του όσον αφορά στα ατυχήματα, την υγειονομική περίθαλψη, την ψυχολογική υποστήριξη και το μάνατζμεντ του Ερυθρού Σταυρού. Ο κ. Μπραντ έχει έξι παιδιά και συνεχίζει τις σπουδές του όπως και η γυναίκα του στην ελληνική μυθολογία, στη φιλοσοφία και στην ψυχολογία. Πιστεύει ότι ο ελληνικός Ε.Σ. έχει καλύτερη απόδοση από τον γερμανικό. Οι Γερμανοί συνάδελφοι του, του είπαν, πως όταν βλέπουν τραυματία και από πάνω άνθρωπο, λένε ότι "ή από τον Ερυθρό Σταυρό θα είναι ή Ελληνας".
Πρόβα προσφοράς
Πρόβα προσφοράς
Πρακτική. Στιγμιότυπο από την πρόσφατη άσκηση, που αποσκοπεί στο να παράσχει στους Σαμαρείτες την απαραίτητη εμπειρία
Το εικονικό ατύχημα περιελάμβανε ένα βαν που είχε αναποδογυρίσει εξαιτίας σεισμού. Ακολούθησε καραμπόλα και υπήρχαν τραυματίες και θύματα μέσα στα οχήματα. Οι Σαμαρείτες άνοιξαν με οξυγόνο το αναποδογυρισμένο βαν για να βγάλουν με ασφάλεια τους τραυματίες. Μία νεαρή εκπαιδεύτρια ψιθυρίζει: "Ασφάλεια - ασφάλεια - ασφάλεια. Πρέπει πρώτα να ασφαλίσουμε τον εαυτό μας, για αυτό και είμαστε ζευγάρια. Οι πρακτικές ασκήσεις είναι μεγάλο σχολείο, διότι έτσι μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι το ταίρι σου".
Ενας άλλος εθελοντής λέει ότι είναι επιτακτική ανάγκη να εισαχθεί το μάθημα των πρώτων βοηθειών στα σχολεία και στα σπίτια. Να γίνει συνείδηση ότι καθαρίζουμε τα ξερά χορτάρια και κλαδεύουμε τα πεύκα γύρω από το σπίτι μας. Πρέπει κάποτε να μάθουμε τι να κάνουμε για να σώσουμε τον συνάνθρωπό μας. Ο εθελοντής δεν κοιτά ποτέ το ρολόι του".
της ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ
