Τα Ερωτήματα και οι Προτάσεις ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ Των Οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών


Σε σχέση με την επίκαιρη ερώτηση βουλευτών της Ν.Δ για τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας, αλλά και προς ενημέρωση όλων των κομμάτων, το Πανελλήνιο παρατηρητήριο των Οργανώσεων της κοινωνίας Πολιτών κατέθεσε τα παρακάτω Ερωτήματα και οι Προτάσεις.

Υπάρχει κατά αρχή, ένα πρωταρχικό κρίσιμο ερώτημα που καθορίζει όλα τα άλλα ερωτήματα που έχουν τεθεί και πρόκειται να τεθούν στη Βουλή για το ζήτημα της κοινωφελούς εργασίας.

Ποιος είναι τελικά  δικαιούχος των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας σύμφωνα με τους στόχους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου την κοινοτική νομοθεσία.
Είναι οι Δήμοι και το Δημόσιο ή είναι οι  οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ΜΚΟ, δηλαδή μη κερδοσκοπικός τομέας της οικονομίας, ο λεγόμενος και τρίτος τομέας της οικονομίας.

Γιατί εάν ισχύει το δεύτερο τότε υπάρχει πρόβλημα σύγχυσης ολόκληρου του πολιτικού συστήματος.

1)Θα μπορούσαν να δοθούν αυτοί οι πόροι απευθείας στους Δήμος δίχως το πρόβλημα νομικής συμβατότητας.

2)Ποιος τελικά είναι «παρένθετος» σε αυτό το πρόγραμμα; Οι ΜΚΟ ή οι Δήμοι;

Γιατί το υπουργείο εργασίας δεν απαντά σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα από την πρώτη στιγμή;

3)Γιατί το Υπουργείο και πολλοί βουλευτές αναφέρονται συνέχεια μόνον στις ΜΚΟ ενώ έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι την συντριπτική μερίδα διεκδικούν οι μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως ΙΝΕ ΓΣΕΕ και οι στημένες εικονικές ΜΚΟ των Δήμων και άλλων συνδεμένων προσώπων με δημόσιους φορείς;

Γιατί δεν ενοχλεί το μέγιστο του προβλήματος και ενοχλεί το ποσοτικά ασήμαντο;

4)Κατά πόσο έχει εξεταστεί από το υπουργείο η επιλεξιμότητα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ που διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος 50-60% από το πρόγραμμα όταν υπάρχουν ενστάσεις εξαίρεσης για παραβίαση της πρόσκλησης, καθώς το Ινστιστούτο αυτό λειτουργεί και ως ΚΕΚ;

5)Ποιοι λόγοι επέβαλαν απεριόριστο αριθμό αιτήσεων από κάθε φορέα δικαιούχο ώστε να παρουσιάζονται φαινόμενα «μονοπώλησης» του προγράμματος από ορισμένους φορείς και ουσιαστικός αποκλεισμός από εκατοντάδες άλλους;

6)Γιατί δεν μπήκε το κριτήριο της παλαιότητας και εμπειρίας των φορέων, π.χ. 2 ετών, όπως ισχύει σε όλα τα άλλα προγράμματα του ΕΚΤ και του ΕΣΠΑ;

7)Γιατί το Υπουργείο με αυτή την επιλογή, παρόλο που είχε επισημανθεί αυτή η χαλαρότητα των όρων, τροφοδότησε με την επιλογή του την απληστία ορισμένων φορέων;

8)Γιατί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου επικαλείται τη διασφάλιση του ΑΣΕΠ, ενώ γνωρίζει ότι το ΑΣΕΠ αφορά το δημόσιο και όχι τον τρίτο τομέα της οικονομίας;

9)Γιατί δεν αναζητά άλλους τρόπους διασφάλισης των προσλήψεων με αντικειμενικά κριτήρια μέσα από τη διάχυση του συγκεκριμένου προγράμματος σε χιλιάδες φορείς, όπως γίνεται με όλα τα άλλα προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι, το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας αφορά αποκλειστικά δικαιούχους του τρίτου τομέα της οικονομίας και όχι το δημόσιο γεγoνός που  αποκρύπτεται σήμερα από την Ελληνική κοινωνία όπως η προηγούμενη Κυβέρνηση απέκρυπτε την πηγή των πόρων για το παράνομο Stage στο δημόσιο.
Πρόκειται δηλαδή για  εκτροπή των πόρων από τον προορισμό τους, που ενώ η σημερινή Κυβέρνηση κατήγγειλε στην αρχή της θητείας της  παρουσιάζεται  τώρα με πλάγιο τρόπο να προσπαθεί να επαναφέρει την χρηματοδότηση για τους Δήμους και άλλους δημόσιους φορείς καλύπτοντας έμμεσα πάγιες και διαρκείς ανάγκες κάτι που απαγορεύεται από την συγκεκριμένη στοχοθεσία του προγράμματος.
Όσο η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο εργασίας δεν ομολογεί την αλήθεια για τους νόμιμα δικαιούχους του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας, όσο προσπαθεί να απαξιώσει χιλιάδες φορείς που προσφέρουν ήδη κοινωφελή εργασία στα πλαίσια του τρίτου τομέα της οικονομίας, διαρκώς θα εγείρονται προβλήματα και καταγγελίες από τους πραγματικούς δικαιούχους και τελικά θα έχουμε πλήρη αγκύλωση και αναποτελεσματικότητα στην διαχείριση των πόρων εις βάρος, βέβαια, των επωφελούμενων  ανέργων και της Ελληνικής κοινωνίας.

Οι προτάσεις μας
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω δεδομένα και το γεγονός ότι, η οργανωμένη θεσμικά κοινωνία πολιτών γνωρίζει και διεκδικεί την πλήρη εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας και των στόχων του ΕΚΤ. την οποία δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να καταργήσει το Ελληνικό κοινοβούλιο, ένας τρόπος υπάρχει για να διασφαλιστεί το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας από ρουσφετολογικές προσλήψεις. Η διάχυση του προγράμματος  σε άνω των χιλίων δικαιούχων σε όλη την χώρα. Η δίκαιη κατανομή σε πολλούς δικαιούχους ώστε  να είναι αδύνατη η συγκέντρωση σε λίγους «πράσινους» «γαλάζιους» κίτρινους ή κόκκινους διαπλεκόμενους με το πελατειακό σύστημα. Και δίκαιη κατανομή μπορεί να γίνει μόνον εάν μπει οροφή στις προσλήψεις από κάθε δικαιούχο π.χ 200 εργαζόμενοι για κάθε πρωτοβάθμιο φορέα και 500 εργαζόμενοι για κάθε δευτεροβάθμιο φορέα δικαιούχο.
Παράλληλα, θα πρέπει να ισχύουν μια σειρά από αλλά αντικειμενικά κριτήρια που ισχύουν για όλα τα κοινοτικά προγράμματα όπως το κριτήριο της παλαιότητας και εμπειρίας τουλάχιστον των 2 ετών. Το κριτήριο των ισολογισμών και της διαχειριστικής επάρκειας και άλλα που προβλέπονται από την συνολική Ευρωπαϊκή εμπειρία.
Τέλος, τα κριτήρια για τις προσλήψεις των ωφελουμένων ανέργων με προαπαιτούμενο την διάχυση του προγράμματος σε πολλούς δικαιούχους και όχι σε 150 μόνον δικαιούχους που παρουσιάζονται σήμερα θα πρέπει να είναι ανάλογα με τα κριτήρια του ΟΑΕΔ που ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα.
Προφανώς, δεν έχει καμία αρμοδιότητα σύμφωνα με το νόμο το ΑΣΕΠ (κάτι που δήλωσε άλλωστε ο κ.Βέης) καθώς πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν αφορά τον δημόσιο τομέα αλλά φορείς και νομικά πρόσωπα  ιδιωτικού δικαίου.
Σε κάθε περίπτωση το Πανελλήνιο παρατηρητήριο των Οργανώσεων της κοινωνίας Πολιτών προς αποφυγή περεταίρω σκόπιμων η μη συγχύσεων  έχει ζητήσει και πρόκειται να καταθέσει πλήρη τεκμηριωμένη αναφορά για την τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας από την Διεύθυνση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού ταμείου.