Οι Έλληνες της Νυρεμβέργης χτίζουν γέφυρες ανθρωπιάς και προσφοράς


Ένας σύλλογος εθελοντών-πολιτών, που έχουν επιλέξει τον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης ως κύριο τομέα της δικής τους κοινωνικής δράσης, συμπληρώνει τον προσεχή Δεκέμβριο έναν χρόνο ζωής και προσφοράς.

Πρόκειται για τον Φιλανθρωπικό Σύλλογο Νυρεμβέργης, που αποτελείται από Έλληνες της ευρύτερης περιοχής, οι οποίοι έχουν ως πρώτο μέλημα τη βοήθεια των συνάνθρωπων τους, που πάσχουν ή δεν μπορούν ν' αντιμετωπίσουν τις καθημερινές ανάγκες επιβίωσης.
Εμπνεόμενοι από τα ιδανικά της φιλίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, έχοντας μελετήσει τη διεθνή εμπειρία-τεχνογνωσία και την ελληνική πραγματικότητα, Έλληνες της Νυρεμβέργης προχώρησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2010 στην ίδρυση του Συλλόγου, στον οποίο έδωσαν το όνομα "Bridges & Diamonds", ένα όνομα με συμβολική σημασία, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Δ.Σ. Διαμαντής Γκίκας.
Τα μέλη του Συλλόγου εργάζονται εθελοντικά και χτίζουν "γέφυρες" φιλίας και ανθρωπιάς, με τη βοήθεια εθελοντών (σ' αυτούς αναφέρεται ο όρος diamonds/διαμάντια), που συμβάλλουν στην κάλυψη των ουσιαστικών αναγκών των συνανθρώπων τους.
"Θελήσαμε να χτίσουμε γέφυρες που θα τις διαβούν αδαμάντινοι άνθρωποι, γιατί οι σκοποί για τους οποίους χτίστηκαν είναι ιεροί", εξηγεί ο κ. Γκίκας, σημειώνοντας ότι η δράση του Συλλόγου θα φτάσει μέχρι την Αφρική, αφού εκεί βρέθηκε και το πρώτο διαμάντι.
"Μια χούφτα ανθρώπων, εργαζομένων, εδώ στη Νυρεμβέργη σκέφτηκαν ότι δεν είναι μόνοι, αλλά έχουν κι άλλους αδελφούς τους, μακριά, πολύ μακριά, που τους περιμένουν. Όχι να πάμε εκεί- θα ήταν ευλογία αν το μπορούσαμε κι αυτό, οπωσδήποτε θα κάναμε θεάρεστο έργο, θα κάναμε κάτι που δεν περιγράφεται", επισημαίνει από την πλευρά του ο ταμίας της πρωτοβουλίας Ιωάννης Κίτσιος.
"Σκεφτήκαμε πόσα και πόσα ξοδεύομε καθημερινά άσκοπα, πόσα αποφάγια πετάμε στα σκουπίδια, πόσα χρήματα ξοδεύουμε, καπνίζοντας και βλάπτοντας την υγεία μας και πήραμε τη μεγάλη απόφαση- να ανασκουμπωθούμε και να δημιουργήσουμε μια γέφυρα, μια γέφυρα που να ενώνει τη Νυρεμβέργη με όλο τον κόσμο, μια γέφυρα που να συμβάλλει στο δράμα των ανθρώπων εκεί. Γέφυρες που ακτινοβολούν από αγάπη και όραμα", προσθέτει το μέλος του Συλλόγου Ελένη Βακουφτσή.
"Είναι ντροπή μας", εξηγεί ο κ. Γκίκας, "να καλοπερνούμε εμείς κι εκεί να υποφέρουν. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να ιδρύσουμε κι εμείς εδώ έναν Σύλλογο και να προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι ως αρχή σε κάποιο σημείο της κεντρικής Αφρικής και σε άλλα μέρη, όπου υπάρχει ανάγκη".
Τελικά, τα μέλη του Συλλόγου κατέληξαν πως πρέπει να βοηθήσουν για να χτισθεί ένα σχολείο, να έχουν τη δυνατότητα τα παιδιά αυτά να μπορέσουν να μάθουν να γράφουν το όνομά τους, να διαβάζουν, να σπουδάσουν. "Γιατί διαλέξαμε να φτιάξουμε σχολείο; Γιατί παρακινηθήκαμε από τα λόγια του Εθναπόστολου Πατροκοσμά, που έλεγε: ανοίγοντας ένα σχολείο, κλείνεις μια φυλακή", σημειώνει ο κ. Γκίκας.
Τα διαμάντια είναι γνωστά για τη διεθνή εμπορική τους αξία. Όμως οι φωτεινότητα και η καθαρότητά τους πρέπει να αποτελεί παράδειγμα στη ζωή μας. Όπως ποικίλουν στο χρώμα τους έτσι ποικίλλουν και οι άνθρωποι, προσθέτει ο πρόεδρος του Συλλόγου και συνεχίζει:
"Δεν έχει όμως καμία απολύτως σημασία το χρώμα τους. Ανθεκτικά και φωτεινά, γίνονται σύμβολα και βοηθοί στο να δομήσει ο άνθρωπος έναν χαρακτήρα αδαμάντινο, καθαρό, πειθαρχημένο και υπομονετικό, γλυκό και αρμονικό, στοχεύοντας έτσι στην υπέρβαση των ορίων και των δυνατοτήτων του. Το διαμάντι αποτελεί σύμβολο πνευματικής καθαρότητας και πρέπει να μας θυμίζει το δικό μας μονοπάτι προς ένα υψηλότερο στόχο φώτισης και τελειότητας. Πάνω στις γέφυρες που θα χτίσουμε θα διαβούμε μονοπάτια και θα συνδεθούν οι εσωτερικές δημιουργικές δυνάμεις μας που πασχίζουν να ελευθερωθούν. Η πορεία αυτή θα μας βοηθήσει να δυνηθούμε, να ανακαλύψουμε, να γνωρίσουμε, να πιστέψουμε αλλά και να αγαπήσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.