Επίσης αντίρρηση απο τον κόσμο ύπαρχει και είναι και απολύτως λογικό...Αλλά χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από την αντίρρηση για να απωλεσθεί η συναίνεση... Μη ξεχνάμε και τη σιωπηρή πλειοψηφία, η οποία δεν πετάει βέβαια και τη σκούφια της για τα μέτρα αλλά αναγνωρίζει την αναγκαιότητα να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα που έχει βαθιές και κακοφορμισμένες πληγές... Για σκέψου λίγο πότε ξεκίνησε το αντάρτικο;; Όχι όταν κόπηκαν τα δώρα των ΔΥ...όχι όταν ακολούθησαν οριζόντιες μειώσεις μισθών...όχι όταν αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης... Ο κακός χαμός έγινε όταν στο στόχαστρο μπήκαν διάφορες καστες, βλ.κλειστά επαγγέλματα, φορτηγατζήδες συμβολαιογράφοι δικηγόροι μην αφήσεις τους γιατρούς απ´ έξω και όταν επίσης απειλήθηκαν τα άβατα κεκτημένα των ΔΕΗτζίδων που προκλητικά απειλούν ότι θα κατεβάσουν διακόπτες...Αυτές οι αντιδράσεις όμως δεν συνιστούν απώλεια της δεδηλωμένης...συνιστούν απλώς την αναγκαιότητα κάποιος να αποδείξει ότι δεν κυβερνούν αυτές οι κάστες ( να που κολλάει η κατ επίφασιν δημοκρατία). Ξέρεις, πάντα υπάρχει μια λύση σε κάθε ανθρώπινο πρόβλημα.... Εύκολη, νοικοκυρεμένη, εφικτή και λαθεμένη... Αυτό κάναμε τόσα χρόνια.. Τώρα ήρθε η ώρα για τα δύσκολα...
Από: Δέσποινα Βασιλειάδου
