Στη χώρα μας φαίνεται να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε, αλλά για κάποιον (ανεξήγητο;) λόγο, δεν το κάνουμε! Μία αγωνία βαραίνει την ψυχή και τη σκέψη όλων μας μια απαισιοδοξία για το άμεσο μέλλον του ατομικού, κοινωνικού, εθνικού και οικονομικού αύριο εξ αιτίας μιας καταιγίδας του δημοσίου χρέους που κρέμεται πάνω στον Ελλαδικό χώρο και σπρώχνει την πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού.
Η τεράστια ευθύνη για την
εξυγίανση και ανόρθωση της οικονομίας, πρέπει να πρυτανεύει σε κάθε πολιτική σκέψη, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές αποχρώσεις, γιατί είναι η μοναδική προϋπόθεση δημιουργίας μιας Ελλάδας ανεξάρτητης και ευνομούμενης.Ας ευχηθούμε πως ο κλυδωνισμός του καραβιού και τα απειλητικά σύννεφα, θα φέρουν έγκαιρα το συνειρμό στην πραγματικότητα για να ξεκινήσει η επίπονη ανοδική πορεία της οικονομίας μας.
(Αναρτήθηκε από giorgia) 