Πρόκειται για τον όρο που προβλέπει την τµηµατική χορήγηση του στεγαστικού δανείου αναλόγως της προόδου των οικοδοµικών εργασιών, οι οποίες ελέγχονται από µηχανικό της τράπεζας, από την πιστοποίηση του οποίου εξαρτάται η εκταµίευση µέρους του δανείου. Σε περίπτωση που οι οικοδοµικές εργασίες δεν έχουν προχωρήσει, η τράπεζα αρνείται στον δανειολήπτη την εκταµίευση του δανείου, για το οποίο ωστόσο ο ίδιος υποχρεούται να καταβάλει τους τόκους για ολόκληρο το ποσό, το οποίο όµως δεν έχει εισπράξει.
Με την υπ’ αριθµ. 7/2011 απόφασή του το Ανώτατο ∆ικαστήριο χαρακτηρίζει καταχρηστικό τον συγκεκριµένο όρο, ο οποίος υποχρεώνει τους δανειολήπτες σε καταβολή τόκων για υπηρεσία που δεν τους έχει παρασχεθεί, καθώς έτσι διαταράσσεται η ισορροπία των δικαιωµάτων και υποχρεώσεων των συµβαλλοµένων – της τράπεζας και του καταναλωτή – εις βάρος τουκαταναλωτή.
