Μετά, οι εντολές των δανειστών θα προηγούνται θα είναι σαφείς και απολύτως αδιαπραγμάτευτες και οι ποινές, δηλαδή οι κατασχέσεις, απολύτως καθορισμένες. Αν μάλιστα μετατρέψουν το παλαιό χρέος (περί τα 240 δισ.) μέσω της χρηματοδότησης για επαναγορά, σε ενυπόθηκο, με νέο Μνημόνιο και όρους αγγλικού δικαίου όπως τα 110 δισ. του Μνημονίου, τότε δεν θα αρκεί για να ξεχρεώσουμε ούτε η πώληση ολόκληρης της Πελοποννήσου!
Στην αρχή έλεγαν.... πως οι περικοπές μισθών αφορούν μόνον τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Δεν κράτησε πολύ και μετά άρχισε η επίθεση σε οτιδήποτε ζει, εργάζεται και υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Μα γιατί πιέζουν για περικοπές και στον ιδιωτικό; Τι σχέση έχει αυτό με το σχέδιο περικοπής εξόδων του δημοσίου, απορούσε ο Ιωάννης Πρετεντέρης. Καμία σχέση δεν είχε, δια τον απλούστατο λόγο, πως εξ αρχής δεν ήταν αυτό το σχέδιο. Το σχέδιο ήταν σαφές. Αυτό το προνομιακό ευρωπαϊκό κομμάτι γης παρά τη βαριά πολιτιστική κληρονομιά που φέρει, θα γίνει το κορυφαίο ευρωπαϊκό θέρετρο ιδιοκτησίας των δανειστών που θα απολαμβάνουν τις φτηνές υπηρεσίες των ιθαγενών. Αν δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως η οικονομική πολιτική που εφαρμόζουν οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια και ταχύτερα από όσο φαντάζονταν στην τυπική πλέον χρεωκοπία της χώρας, τότε εκείνο που φοβόταν ο κ. Παπανδρέου, πως “ο λαός θα μας πάρει με τις πέτρες”, θα γίνει πραγματικότητα. (Απόσπασμα άρθρου του Δημήτρη Χρήστου στην Αυγή)
