Όταν ερωτευόμαστε πραγματικά, θέλουμε να γνωρίσουμε τον άλλο ως άνθρωπο, ως ψυχή που χαίρεται, που πονά, που οραματίζεται, που αγαπά.
Η γνωριμία του βαθύτερου κόσμου του άλλου απαιτεί χρόνο. Αν η σχέση προχωρεί με αυθεντικότητα και αμοιβαία αφοσίωση, έρχεται και η ώρα της ωρίμανσης και ολοκλήρωσης.
Τότε ο έρωτας ολοκληρώνεται, ‘παίρνει σάρκα και οστά’ και γίνεται απόλυτος έρωτας…
(Αναρτήθηκε από Δέσποινα)
