Στα χρόνια του μνημονίου, η πορεία των μισθών και των τιμών είναι άκρως αντίθετη, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αγοραστική δύναμη και οι πολίτες να δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες.
Ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 400 ευρώ το μήνα απ΄ ότι το 2009, με τα ίδια αγαθά και τις ίδιες υπηρεσίες για μία τετραμελής οικογένεια να κοστίζουν 300 ευρώ παραπάνω.
Ενδεικτικά, έντεκα αυξήσεις καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια στα περισσότερα τιμολόγια της ΔΕΗ, μεσοσταθμικά 13% και επιπλέον 14% μέχρι και πέρυσι, ενώ αυξήσεις-φωτιά σημειώθηκαν και στο τηλέφωνο, σταθερό και κινητό.
Απαγορευτικό για πολλούς πλέον είναι και το κόστος μεταφοράς λόγω ακρίβειας στα καύσιμα, ενώ είτε ενοίκιο τρέχει κάθε μήνα είτε στεγαστικό πλέον κοστίζει έως και 23% παραπάνω.
Ο συνδυασμός κατακόρυφης πτώσης αποδοχών και αντίστοιχα ανόδου των τιμών και αγαθών, έχει οδηγήσει τους περισσότερους πλέον σε χαμηλότερο «επίπεδο ζωής» κατά μία δεκαετία πίσω, σε επίπεδο του 2001 και έχει συρρικνώσει την αξία και τη δύναμη του μέσου μισθού στα χρόνια του 2003 και του κατώτατου στο επίπεδο του 1984.
Την ίδια ώρα από την κατακόρυφη αύξηση των φόρων τα τελευταία χρόνια, χάνεται πλέον το 1/4 του μισθού.
