Ταξιτζής! Ένα επάγγελμα, που έχει προκαλέσει επανειλημμένως τη μήνη της κοινής γνώμης, με τα τερτίπια μεγάλης μερίδας «επαγγελματιών» του κλάδου.
Από πού να ξεκινήσει και που να καταλήξει κάποιος;
Από την παντελώς αντιεπαγγελματική τους συμπεριφορά στον τομέα της οδικής κυκλοφορίας;
Από τις επιλογές διαδρομών, χωρίς καν να ερωτηθεί ο πρώτος πελάτης;
Από την εξαφάνισή τους όταν πραγματικά τους χρειάζεται κάποιος;
Από τις επανειλημμένες αισχρές συμπεριφορές απέναντι σε τουρίστες, σε ηλικιωμένους και άλλους συνανθρώπους μας, σε δρόμους, αεροδρόμια και λιμάνια;
Ατέλειωτος μπορεί να είναι ένας κατάλογος, με όσα μπορεί κάποιος να καταγράψει για τον βίο και τη πολιτεία της επαγγελματικής τάξης που η κοινωνία αποκαλεί …ταρίφες!
Όποιος επιχειρήσει να περιηγηθεί στο λήμμα ταξιτζής, στο google, θα βρεθεί μπροστά σε χιλιάδες επικριτικά σχόλια πολιτών, καταγγελιών και υποθέσεων που άπτονται ακόμη και του ποινικού κώδικα.
Φυσικά, ο συνήγορος του διαβόλου θα ισχυριστεί ότι σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν εκείνοι που τα δυσφημούν.
Όμως, τόσο η συχνότητα, όσο και όσα έχει βιώσει η κοινωνία στο πετσί της από τις συμπεριφορές των ταξιτζήδων, δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη συμπάθεια.
Κι όσες εξαιρέσεις υπάρχουν, όλων αυτών που καταλογίζονται στον συγκεκριμένο κλάδο, υπάρχει η αίσθηση ότι επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τον κανόνα που αναφέρει ότι στον συγκεκριμένο κλάδο βρίθουν οι αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές.
Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο που οι επαγγελματίες του κλάδου, αντιδρούν και μάλιστα έντονα στην απελευθέρωση του επαγγέλματος, στην ίδρυση εταιρειών χωρίς την κρατική προστασία και επιθυμούν την υφιστάμενη – θλιβερή – κατάσταση.
Όπως είναι απορίας άξιο, γιατί πολιτικές δυνάμεις συντάσσονται με τη στασιμότητα και την παρακμιακή σημερινή κατάσταση…
Είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία…
